قبلاً برای خودم نوشته بودم: «به این فکر می‌کنم که بعد از مرگم دیگران چیزی درباره‌‌م می‌نویسن یا نه، و اگه بنویسن چطوریه. (منظورم توی شبکه‌های اجتماعی و نت و این‌جور جاهاست.) نتیجه خیلی ناامیدکننده است.
امیدوارم از این نتیجه باخبر نشم.
بله، این انعکاسیه از زندگی‌م.»
الان حرفم این چیزها نیست. فقط خواستم بگم خدا حفظم کنه! الان وضعیت طوریه که اگه بعد از انتشار همین نوشتۀ وبلاگم جان به جان‌آفرین تسلیم کنم، حرف اصلی همکارهام بعد از شنیدن خبرْ اینه که مرحوم عادت داشت هرروز این دوتا خیابونِ از مترو تا دفتر رو با اسنپ بیاد.
پی‌نوشت: خدمت اون‌هایی که می‌گفتن اسنپ توی شهر تهران سفرِ زیر ده‌هزار تومن نداره هم عرض کنم: لطفاً اسنپ رو بدنام نکنید. من خودم نه‌هزاروپونصد تومن هم این مسیر رو رفته‌م.
2 دیدگاه روشن به کز او ماند... اسنـــَـــپ!
امشب مسیری پیشِ‌رو داشتم که از ساعت‌ها قبل‌ش امیدوار بودم بتونه رکورد پی‌نوشت رو بزنه! اما متاسفانه وقتی مبداء و مقصد رو وارد کردم، شد ۱۱هزار تومن.
هرچند درنهایت از تخفیف ۵۰درصدی استفاده کردم و فقط ۵۵۰۰ پرداختم. (-:
به‌جای وارد کردن کد تخفیف، باید وِرد بخونی. 😉