بارها گفته‌ام، چه انتظاری می‌شود داشت از نسلی که احساسات حقیقی اندکی را تجربه کرده است؟ انتظار دارید ما چه‌چیزی برای روایت داشته باشیم؟ چه تحفه‌ای جز غرغر‌ۀ روزمرگی‌های شبیه‌به‌هم‌مان داریم؟ نه انقلابی در کار بود، نه جنگ را دیدیم، نه در سازندگی راه‌مان دادند، نه پذیرفتند از پس اصلاح چیزی برمی‌آییم. نه طعم فقر واقعی را چشیده‌ایم، نه